Marlize

Met Marlize is het nooit saai. Wordt over haar gezegd, hoor. Door anderen. Al zit er misschien een kern van waarheid in. Ze is geen dertien in een dozijn. Dat klopt. Ze zit inderdaad vol ideeën en houdt ervan de dingen net even anders aan te pakken dan misschien gebruikelijk is. En ja, dan pakt het één soms beter uit dan het andere, dat heb je dan.. daar wordt het leven soms net even wat lastiger van dan strikt noodzakelijk, ja.. maar dan heeft ze het tenminste wél geprobeerd. En dat vindt ze belangrijk. Dingen uitproberen. Uitdagingen aangaan. Al durft ze het soms niet eens. Hing ze bij Contact dus opeens een paar meter boven de grond, aan een kabel, met haar zwangere buik. Omdat ze dat geroepen had, dat ze dat wilde. Stond ze opeens een lied te zingen, met haar grote mond. Maar het heeft toch maar mooi goed uitgepakt allemaal. Dat durft ze ook wel te zeggen, dacht ze zo.

Jij moet met je gore poten van mij afblijven, Jan Hoek!

[Uit Jacoba, de favoriete zin van Marlize]

Twee jaar, speelt ze nu. En het heeft haar meer gebracht dan ze ooit voor mogelijk had gehouden. Ze groeide als mens. Haar zelfvertrouwen. En het dierbaarste dat het toneelspelen haar gebracht heeft, was het lef en het vertrouwen om tijdens een uitvaart rustig de bezoekers toe te kunnen spreken. Mooi. Terwijl het natuurlijk een verdrietige aangelegenheid was.
Los daarvan, publiek.. dat is een verslavende aangelegenheid. Nee, laat haar maar schuiven.. ze is wel op haar plek, op het toneel.